1 Lo, mine eye hath seen all this , mine ear hath heard and understood it. 2 What ye know, the same do I know also: I am not inferior unto you. 3 Surely I would speak to the Almighty, and I desire to reason with God. 4 But ye are forgers of lies, ye are all physicians of no value. 5 O that ye would altogether hold your peace! and it should be your wisdom. 6 Hear now my reasoning, and hearken to the pleadings of my lips. 7 Will ye speak wickedly for God? and talk deceitfully for him? 8 Will ye accept his person? will ye contend for God? 9 Is it good that he should search you out? or as one man mocketh another, do ye so mock him? 10 He will surely reprove you, if ye do secretly accept persons. 11 Shall not his excellency make you afraid? and his dread fall upon you? 12 Your remembrances are like unto ashes, your bodies to bodies of clay.
13 Hold your peace, let me alone, that I may speak, and let come on me what will . 14 Wherefore do I take my flesh in my teeth, and put my life in mine hand? 15 Though he slay me, yet will I trust in him: but I will maintain mine own ways before him. 16 He also shall be my salvation: for an hypocrite shall not come before him. 17 Hear diligently my speech, and my declaration with your ears. 18 Behold now, I have ordered my cause; I know that I shall be justified. 19 Who is he that will plead with me? for now, if I hold my tongue, I shall give up the ghost. 20 Only do not two things unto me: then will I not hide myself from thee. 21 Withdraw thine hand far from me: and let not thy dread make me afraid. 22 Then call thou, and I will answer: or let me speak, and answer thou me.
23 How many are mine iniquities and sins? make me to know my transgression and my sin. 24 Wherefore hidest thou thy face, and holdest me for thine enemy? 25 Wilt thou break a leaf driven to and fro? and wilt thou pursue the dry stubble? 26 For thou writest bitter things against me, and makest me to possess the iniquities of my youth. 27 Thou puttest my feet also in the stocks, and lookest narrowly unto all my paths; thou settest a print upon the heels of my feet. 28 And he, as a rotten thing, consumeth, as a garment that is moth eaten.
1 Ось це побачило моє око і почуло моє вухо. 2 І знаю те, що і ви знаєте, і я не є дурніший за вас. 3 Ні, але ж я говоритиму до Господа, оскаржу перед Ним, якщо бажає. 4 Ви ж — неправедні лікарі й усі лікарі хвороб. 5 Нехай буде, щоб ви мовчали, і це вам стане мудрістю. 6 Послухайте звинувачення моїх уст, і сприйміть суд моїх губ. 7 Чому не говорите перед Господом, а говорите перед Ним лукаве? 8 Чи ви ухиляєтеся? Ви ж самі стали суддями. 9 Добре ж, якщо би дослідив вас. Бо хіба ви, чинячи все, пристали до Нього, — 10 далеко не менше звинуватить вас. Якщо ж і потай зважаєте на обличчя, 11 чи не Його страхи закрутять вами, а страх від Нього не нападе на вас? 12 Ваша хвалькуватість стане подібною до попелу, тіло ж — глиняним посудом . 13 Замовкніть, щоб я говорив, і спочину від гніву, 14 взявши моє тіло в зуби, а мою душу покладу в руку. 15 Якщо на мене Сильний покладе руку, оскільки і почав, скажу і оскаржу перед Ним. 16 І це мені буде на спасіння, бо перед Нього не ввійде омана. 17 Послухайте, послухайте мої слова! Бо сповіщу вам, які слухаєте! 18 Ось я є близько мого суду, я знаю, що виявлюся праведним. 19 Адже хто є той, який змагатиметься зі мною? Бо тепер замовкну і зникну. 20 Дві речі хай мені будуть. Тоді не сховаюся від Твого обличчя. 21 Відніми від мене руку, а Твій страх хай мене не жахає. 22 Тоді Ти закличеш, і я Тебе послухаю, чи Ти скажеш, і я дам Тобі відповідь. 23 Які є мої гріхи і мої беззаконня? Повчи мене, які вони є! 24 Чому Ти ховаєшся від мене, вважаєш мене Твоїм противником? 25 Чи Ти боятимешся, наче листок, порушуваний вітром, чи спротивишся мені, наче траві, яку несе вітер? 26 Адже Ти написав проти мене зло, Ти ж мене оточив гріхом молодості, 27 помістив мої ноги в колодки, Ти ж стеріг усі мої діла, дійшов Ти до підошов моїх ніг. 28 Я наче те, що старіється, подібно до бурдюка, чи так, як одяг, поїдений міллю.